Mustafa Kutlu - Yoksulluk İçimizde

Mustafa Kutlu / Yoksulluk İçimizde / Alıntılar 

-Ne kadar sürer bu arayış, ne zaman biter bu hasret?

 

Yeryüzü devasa bir tiyatro sahnesidir, herkes rolünü ezberlemeli.

 

Hayatım her gün kazandığım yeni yalnızlıklarla zenginleşiyor.

 

Allah'a güven. Allah'ın inayetini unutma.

 

Bir gece yarısı uyandığında yatağından kalk, şöyle yıldızlara bir bak. Düşün!... Mademki içinde bulunduğun yer, konuştuğun kimse sana feyz vermiyor; terke mâni olan ne?

 

Ama sokaklar ve ağaçlar da insanlar gibi yaşlanıp ölüyorlar, hiçbir şey baki değil.

 

“Bir şarkı gibisin artık” Nereden takıldı bu mısra dudaklarıma. Nağmesiz. Tok. Garip bir mısra.

 

Kader teneffüs ettiğin her nefeste seninle.

 

Ölüme ağlama. Kalbe bak. Hata ve isyan ile pişman, ibadet ve taat ile neşveli değilsen zaten ölüsün.

(Kaynak: Mustafa Kutlu, Yoksulluk İçimizde, Dergâh Yayınları) 

Ali Ayçil - Yenilgiden Dönerken

 

Ali Ayçil / Yenilgiden Dönerken / Alıntılar 

-Kim hatıralarının yükünü yalnız başına taşıyabilir ki?

 

-Günler, niçin uzadığını, niçin kıvrıldığını bilmediğim bir sarmaşık gibi dolanıp durdu boynuma. Dünya, bensiz de dünyaydı; darılmadım...

 

-Işıltılı bir cümle, oyunbaz birkaç sözcük ruhu uçurmaya yetiyordu. Ve aynı hızla yere de düşüyordu ruh.

 

-İnsan başkalarını seyrettikçe kötürümleşir oysa; başkalarını seyrettikçe kendi hayatının misafiri haline gelir.

 

-(...) dünyayı almıyor bir türlü aklın ve ölüm hiç çıkmıyor aklından.

 

-Başlangıçta sevemediğimizi zamanla seveceğimizi düşünürüz. Oysa zaman sevdirmez, sadece alıştırır.

 

(Kaynak: Ali Ayçil, Yenilgiden Dönerken, Dergâh Yayınları)